Verslag van bezoek aan het LeefStijPoliPlus Kliniek.
Woensdag 06 December, laatste dag
Oh wow ongelooflijk meer dan een week, wat vliegt de tijd!
Zo begint het verhaal in mijn dagboek op 13 December.
Maar net terug van 11 en 12 December, Leefstijl Poliplus Klinik bezoek.
Wat een feest, meer dan dat, een berg beklimmings reis van ons met Lailah wat eindigde als de top in die Leefstijl poliplus Klinik.
Door de mist en de wolken en dan boven komen en de zon weer zien (die dinsdag morgen was letterlijk met mist en smiddags met de zon) die weer doorbraak, en die wij, voor ons sinds een lange tijd hier in Nederland niet hadden gezien , maar nu echt schijnt letterlijk en figuurlijk.
Mensen die je horen en begrijpen en oren hebben en niet vast zitten in hun eigen denken maar open en mee gaan met wat nodig is, zien naar het kind, jou kind, mijn kind werd gezien. Een soort sherpa’s die de weg weten naar de top omdat ze er zelf geweest zijn en al vele andere in hebben geholpen.
Ik zag weer na 15/16 jaar de echte Lailah, die er mag zijn maar door het systeem en burocratiese beslissingen vast kwam te zitten, en wij als ouders raakte ook verblindt en dan nu gezien, gevraag en gehoord worden. Wow wat heerlijk, wat verfrissend, wat veilig, wat een team heeft Mia daar, mensen met passie, die heel voorzichtig, flexibel en open maar zeer scherp en gefocused bezig zijn met jou dochter. En dit almaal om te kijken wie is Lailah, wat kan zij, wat kan zij echt, wie is zij in zich zelf, wat heeft zij nodig en waarom doet zij dit of dat, wat vindt zij leuk pretig of plezierig en wat niet?
En dan ook met de gesprekken met ons word alles, maar dan ook alles mee genomen in een verslag, een boekwerk en reisplan voor haar toekomst, wat zij nodig heeft om met haar beperkingen en complicaties en fysieke tekorten te leven en om haar een toekoms te geven met levens geluk en met een geschikte plan die past bij haar.
Niet een aanrader maar een noodzaak voor je kind en voor de ouders zelf want tegen deuren en muren aanlopen en zoeken voor antwoorden en dwalen in de verzorgens staat van dag, is niet nodig als dit team met 360 graden met specialisten naar je kind kijk en aangeef wat je zoon of dochter nodig heeft en niet wat het systeem zegt of de gemiddlede test zegt. Waarom blind blijven doorlopen als jij een vergezicht kunt krijgen boven op de berg met een plan die jou kind en onze dochter nodig heeft om tot bloei te komen. Alle onderliggende gevoelens van “ïk heb altijd gezegt” of “dit of dat was niet goed”of “dit of dat werk niet voor haar”worden nu “zie je wel”en ”Äha”momenten, als ouder ben je niet gek.
Maar het is natuurlijk te gek dat we allemaal in het zelfde malletje moeten passen. Ja er moet nog veel veranderen van boven in de politiek voor de zorg maar Mia en Pieter en het team in de Leefpoliplus Klinik doen dat voor ons alvast, zij brengen en zijn begonnen om deze verandering alvast te beginnen van onder af aan.
We hebben daar ook geslapen dat is echt een aanrader omdat je dan echt even kan blijven focussen en even je eigen drukke en constante leven op pause kan zetten en hier met het team naar je kind en haar toekomst voor kort en langdurig tijd kan kijken.
Ik heb s’avonds nog even “lastig ouders” gekeken, wat zo een spiegel voorhoud van erkenning van alle up and downs emoties die je dochter, of jouw kind met een beperking met zich meebrengt, het zit in een eenvoudig theaters-jasje maar geloof mij het meeste wat gespeeld word zijn voor haar echte rauwe emoties en gevoelens dat zie je en dat weet je en dat voel je. Bleek ook dat deze vrouw die het stuk ontworpen en speelt zelf een kind met beperkingen heeft.
Als extra nog even een sluiter erbij.
Ik heb Mia Nijland ontmoet op een ouder avond op de Zorgboerderij THE RANCH in Lemeleveld, wat een eye-opener die avond ging het om levend verlies, het is altijd wat moeilijk om naar z’n avond toe te gaan maar jij kom altijd met nieuw zin en energie en informatie thuis. Die avond had ik het met Mia van uit haar toenadering nog even een na gesprekje waarin ik zoals we dat als ouders altijd doen onze vragen stellen en frustrasie uiten, met alle onbegrip, en met nood en hulp geroep te spreken maar dit keer werd er een hand uitgereikt in de vorm van er zijn mogelijkheden in onze Leefstijl Poli Plus Klinic, we kunnen met een team naar kijken.
Het geroep werd beantwoord met een mogelijkheid van oplossing en met een telefoon nummer om te bellen en dat heb ik de volgende ochtend ook meteen gedaan en wij hebben er absoluut geen spijt van. Een WLZ indicatie is genoeg en van 4 tot 22 jaar geloof ik zijn de grenzen.
Zo bel en ga er voor.
06-23679393
Dank voor het lezen en vriendelijke groeten,
Karel-Jan
